Οι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο αλέθουν, ζυμώνουν και ψήνουν τους σπόρους των δημητριακών – εν ολίγης φτιάχνουν ψωμί. Αυτό γιατί ως είδος δεν έχουμε τους κατάλληλους μηχανισμούς για να τραφούμε απευθείας με σπόρους. Οι σπόροι των δημητριακών, όπως όλοι οι σπόροι, κάνουν τα πάντα για να επιβιώσουν. Αποτελούν την επόμενη γενιά φυτών. Φέρουν μέσα τους τη ζωή, τη διατηρούν μέχρις ότου οι συνθήκες γίνουν κατάλληλες ώστε να βλαστήσουν και η ζωή να συνεχίσει τον κύκλο της.
Αρκετοί σπόροι θα γλιτώσουν από ζώα που θα αναζητήσουν σ’ αυτούς τροφή και θα βρουν καταφύγιο στην αγκαλιά της Γης. Πολλοί από όσους φαγωθούν θα μείνουν αχώνευτοι και μέσω του πεπτικού σωλήνα θα επιστρέψουν μοιραία στη Γη, σώοι και ασφαλείς. Οι άνθρωποι πάλι, έχουν ανακαλύψει έξυπνους τρόπους για να αφομοιώσουν τη θρεπτική αξία των σπόρων. Τα εργαλεία, η φωτιά, η μαγιά και πολλοί μικροσκοπικοί μικροβιακοί σύμμαχοι εντός μας βοηθούν ώστε η δύναμη των σπόρων να γίνει διαθέσιμη στο πεπτικό μας σύστημα.
Το ψωμί ήταν κάτι πολύ ιερό από τα αρχαία χρόνια, συνώνυμο με την επιβίωση των ανθρώπων. Η μαγεία του ψωμιού σχετίζεται άμεσα με την εστία του σπιτιού, με την ίδια τη Θεά. Το ψωμί συνδέεται άρρηκτα με τη μεταστοιχειωτική φωτιά. Εκείνη θα μετατρέψει τη θυσία του σπόρου σε δύναμη ζωής. Με αυτήν η ιερή ουσία των σιτηρών θα θρέψει τον κόσμο και θα στηρίζει τη ζωή. Ο άρτος συνδέεται και με τη γονιμότητα των χωραφιών και τους ετήσιους κύκλους σποράς και θερισμού. Τρώγοντας μια μπουκιά ψωμί ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να συντονιστεί με όλα αυτά τα σύμβολα και να βιώσει τη ροή των παλιρροιών της Γης και του Ήλιου, των σιτηρών και της φωτιάς, της θυσίας και της ζωής.
Σε πολλές χώρες της ανατολικής Ευρώπης, η παράδοση θέλει να καλωσορίζουν τους φιλοξενούμενους με ψωμί και αλάτι. Κοροβάι (Ουκρανία και Πολωνία), Καραβάι (Ρωσία), Κραβάι (Βουλγαρία) είναι το παραδοσιακό ψωμί που χρησιμοποιείται κατά τις τελετές υποδοχής των φιλοξενούμενων, αλλά και σε γαμήλιες τελετές. Πρόκειται για ένα μεγάλο στρογγυλό ψωμί, συνήθως σταρένιο, διακοσμημένο περίτεχνα. Σημαίες, πουλιά και άλλα ζώα, κουκουνάρια, ήλιοι και φεγγάρια είναι κάποια από τα ζυμαρένια κομψοτεχνήματα που στολίζουν το Κοροβάι. Ακόμη, το διακοσμούν με στάχια σταριού, βότανα, ξηρούς καρπούς, λουλούδια και φρούτα. Κάθε περιοχή φτιάχνει το τελετουργικό αυτό ψωμί με διαφορετικό τρόπο.
Το ψωμί ετοιμαζόταν παραδοσιακά στο σπίτι της νύφης από μια ομάδα γυναικών περιττού αριθμού -συνήθως 7- που ονομαζόταν Κοροβάινιτσι. Αφού φτιάχναν και στόλιζαν το ψωμί, το ευλογούσαν και το τοποθετούσαν στο φούρνο. Το αρτοσκεύασμα δινόταν στο ζευγάρι ως ευλογία την τη γαμήλια τελετή και μοιραζόταν στους προσκεκλημένους κατά την κορύφωση της τελετής. Συχνά όταν η κοινότητα διάνυε περιόδους μεγάλης φτώχιας και η τέλεση ενός γάμου ήταν αδύνατη με το συνηθισμένο τρόπο, η ευλογία και το μοίρασμα του ψωμιού θεωρούταν αρκετό ως γαμήλια τελετή.
Το πάνω μέρος του Κοροβάι συμβολίζει τη Σελήνη και δίνεται στο ζευγάρι. Το κάτω μέρος ονομάζεται πιντόσβα και μοιράζεται στους καλεσμένους με το πρώτο κομμάτι να δίνεται τους γονείς της νύφης. Στην Ουκρανία, η μητέρα της νύφης λαμβάνει ένα ζευγάρι ζυμαρένια παπούτσια και ο πατέρας μια ζυμαρένια κουκουβάγια από τη διακόσμηση του αρτοσκευάσματος.
Σε πολλές παραδόσεις Wicca υπάρχει μια τελετή που ονομάζεται «cakes and ale» και αποτελεί έναν τρόπο με τον οποίο οι συμμετέχοντες δίνουν ευχαριστίες στους θεούς για την ευλογία τους. Τα cakes συνήθως δεν είναι κέικ, αλλά κάποιου είδους αρτοσκευάσματα ή μπισκότα και το ale μπορεί να είναι κάποιο αλκοολούχο ή μη ποτό, συνήθως κρασί ή χυμός. Σε ομάδες/ covens/ ναούς, τα δύο αντικείμενα προσφοράς καθαγιάζονται από την ιέρεια και τον ιερέα που διεξάγουν την τελετή και καταναλώνονται από όλη την ομάδα ενώ σε μοναχικές – προσωπικές τελετές η διαδικασία τελείται από το ίδιο το άτομο.
Σε κάποιες παραδόσεις η τελετή αυτή λαμβάνει χώρα προς το τέλος του ευρύτερου τελετουργικού και αποτελεί μεταξύ άλλων και έναν τρόπο γείωσης των λεπτοφυών ενεργειών. Σε άλλες πάλι παραδόσεις, η τελετή «cakes and ale» λαμβάνει χώρα ακριβώς μετά την επίκληση των Θεών, λειτουργώντας ως ένα μέσο σύνδεσης μαζί τους. Τέλος σε κάποιες παραδόσεις, η τελετή αυτή λειτουργεί ως μια συμβολική αναπαράσταση του μεγάλου τελετουργικού «the Great Rite» κατά το οποίο πραγματοποιείται η ένωση της Θεάς και του Θεού.
Αναφορά στα cakes κάνει ο Charles G. Leland το 1899, γράφοντας για το γεύμα των Μαγισσών («Witches supper») κατά τη διάρκεια του Σαμπατ στο βιβλίο του Αράντια: Το Ευαγγέλιο των Μαγισσών («Aradia: Gospel of the Witches»). Περιγράφει πώς οι μάγισσές φτιάχνανε cakes αναμειγνύοντας κρασί, αλεύρι, αλάτι και μέλι, το ζυμώνανε και του δίνανε τη μορφή μισοφέγγαρου. Τότε ευλογούσαν τα cakes στο όνομα της Dianα και τα ψήνανε.
Καθώς τα ευλογούσαν λέγανε :
«Δεν ψήνω το ψωμί, ούτε το αλάτι,
Ούτε ψήνω το μέλι με το κρασί,
Ψήνω το σώμα και το αίμα και τη ψυχή,
Τη ψυχή της (Μεγάλης) Ντιάνα, η οποία
δε θα γνωρίσει ούτε ανάπαυση ούτε ειρήνη
και θα υποφέρει σκληρά μέχρις ότου μου δώσει
αυτό που ζητώ, αυτό που επιθυμώ πιότερο απ όλα
Την παρακαλώ από τα βάθη της καρδιάς μου!
Κι αν η χάρη της μου δoθεί, ω Ντιάνα!
Προς τιμην σου θα δώσω αυτή τη γιορτή,
Θα γιορτάσω και το κύπελο θα στραγγίξω
Θα χορέψουμε άγρια και θα χοροπηδήσουμε ψηλά
Και αν μου δώσεις τη χάρη που σου ζητώ
Τότε θα χορέψουμε ακόμη πιο άγρια
Τα κεριά θα σβήσουν και θα αγαπηθούμε ελευθέρα.»
Και έτσι κάνανε. Καθόντουσαν όλοι να δειπνήσουν, γυμνοί, άντρες και γυναίκες, και όταν το κέφι άναβε, χόρευαν, τραγουδούσαν, παίζανε μουσική και ερωτοτροπούσαν στο σκοτάδι. Γιατί μέσα τους αναδυόταν το πνεύμα της Ντιάνα και ό,τι κάνανε, γινότανε προς τιμήν της.
Η κατανάλωση άρτου και κρασιού στις θρησκευτικές τελετές σχετίζεται συχνά με τη δημιουργία ενός δεσμού μεταξύ του Θείου και του Ανθρώπου. Ο άρτος συμβολίζει το σώμα της Θεότητας και το κρασί το αίμα αυτής. Καταναλώνοντας το σώμα και το αίμα της Θεότητας καλείται το άτομο να ενσωματώσει τη θεϊκή ουσία.
Τι πιο όμορφο λοιπόν από το να ζυμώσετε το δικό σας αρτοσκεύασμα, να το στολίσετε σύμφωνα με τους συμβολισμούς που μιλούν στη δική σας καρδιά και το παρακολουθείτε καθώς ψήνεται και μεταμορφώνεται. Ήδη η πρώτη φάση της μαγείας του έχει ξετυλιχθεί μπροστά σας. Το πώς θα το ενσωματώσετε τη λατρευτική σας τελετή είναι κάτι που θα αποφασίσει καθείς για τον εαυτό του. Όπως και να ‘χει, βιώστε τη μαγεία του!
